Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

http://www.edromos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=2265%3A%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7&Itemid=52



http://e-dromos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=1166%3A%CE%BC%CE%B5-%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C-art-%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1&Itemid=67



 

http://www.edromos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=1981%3A%CE%B7-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1&Itemid=52



Η Νέα Μεγάλη Ουτοπία

Δευτέρα, 26 Ιούλιος 2010 11:20

Αξιολόγησε το άρθρο
(84 ψήφοι)

Είναι η εποχή της Νέας Μεγάλης Ουτοπίας που οδηγεί στην αναζήτηση μορφών έκφρασης. Τα αιτήματα της τέχνης αναπτύσσονται στα έγκατα των μεγάλων πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών αναταράξεων. Το σήμερα εστιάζεται στη δύναμη και στο όραμα των τεχνολογικών εξελίξεων. Σε αυτή τη νέα θεωρητική και αισθητική άποψη θα καταγραφεί ιστορικά η εποχή μας ως έργο - καρπός μιας παγκόσμιας γενιάς με ψυχισμό και όραμα την ανατροπή των απαρχαιωμένων δομών και την ανάδειξη των νέων ιδεολογικών προσανατολισμών και των νέων οπτικών εμπειριών.

Η ουτοπική επιδίωξη της αλλαγής του κόσμου λειτουργεί μέσα από καλλιτεχνικές διαδικασίες που ξεπερνούν και αυτά τα όρια της τέχνης και επεκτείνονται στις κοινωνικές και πολιτικές δομές…
Η τεχνολογία και οι εικαστικές τέχνες χρησιμοποιούν ως όχημα ό,τι ενδιαφέρον είχε υπάρξει, το έργο των Τάτλιν, Πέβσνερ, Γκαμπό, Μαλέβιτς, το Θεωρητικό λόγο του Αλεξέι Γκαν, σε μια προσπάθεια να ορίσουν τις αναζητήσεις της τέχνης των πρώτων δεκαετιών του προηγούμενου αιώνα. Ο διάλογος αυτός αποτελεί ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο στην παγκόσμια καλλιτεχνική πρωτοπορία, αναδεικνύοντας στο έπακρο τη δυναμική των νέων τεχνολογιών.  Στο πλαίσιο του διαλόγου της τεχνολογίας με το έργο της Ρωσικής «Μεγάλης Ουτοπίας», δημιουργούνται έργα με συγκρότηση και λογική στην πληρέστερη μορφή τους. Η σχέση αυτή προκαλεί διαφορετικά ερεθίσματα με στόχο τη δημιουργία μιας σημειολογίας μέσα από την αλλαγή των αρχικών νοημάτων…
Το επίκεντρο σήμερα των «πολυμεσιακών καλλιτεχνών» είναι η τεχνολογία με στόχο τη σύνδεσή της με την τέχνη. Καλλιτέχνες, εκπρόσωποι της παγκόσμιας πρωτοπορίας, προσπαθούν να επαναπροσδιορίσουν την εικαστική γλώσσα, τις δομές της, αλλά και τη σχέση της με τις υπόλοιπες τέχνες, με απώτερο σκοπό να δημιουργήσουν ριζοσπαστικά έργα, που θα ανταποκρίνονται στις δυνατότητες της νέας τεχνολογικής εποχής. Ο φυσικός γόνος αυτής της ένωσης σήμερα είναι οι νέες τεχνολογίες ως σύνθεση των τεχνών, ως ριζική αναμόρφωση των κωδίκων αναπαράστασης και επικοινωνίας.
Η πλήρης κατάργηση της τέχνης, απαλλαγμένης από κάθε είδους χθες, δεν είναι η αλήθεια. Πάντα ο καλλιτέχνης αποφασίζει και ποτέ ο αστικός φιλοσοφικός λόγος που άπτεται των επιστήμων. Απλά τα αιτήματα του σήμερα δηλώνουν τον πρωτεύοντα ρόλο της τεχνολογίας έναντι του περιεχομένου, δηλώνουν ότι η τεχνολογία είναι αυτή που προσδίδει το περιεχόμενο και όχι το αντίθετο.
Το νέο ουτοπικό πείραμα μπορεί να γίνει πραγματικότητα, καταργώντας κάθε είδους πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές και αισθητικές συμβάσεις. Η ουτοπία όμως θα τελειώσει και θα επιχωματωθεί οριστικά όταν αφήσει τους πειραματισμούς, σιωπήσει και περάσει στο περιθώριο υπό τη βία του τεχνολογικού ολοκληρωτισμού…
Χ.Ν. Θεοφίλης
Τελευταία τροποποίηση Δευτέρα, 26 Ιούλιος 2010 19:39
Διαβάστηκε 5228 Φορές | Αν σου άρεσε, βάλ'το στο Twitter!

Δημοσιευμένο σε Πολιτισμός

Ετικέτες:

Μοιραστείτε το:
| Σύντομο URL άρθρου: http://tinyurl.com/2cjyqra

http://www.edromos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=1981%3A%CE%B7-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%B7-%CE%BF%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%AF%CE%B1&Itemid=52



με κόντρα τον καιρό: Art-Αθήνα…

Γραμμένο από Σύνταξη Πέμπτη, 27 Μάιος 2010 21:14
Αξιολόγησε το άρθρο
(83 ψήφοι)
Δεν είναι επαρκής ο χώρος του μικρού αυτού μονόστηλου για να αποτιμηθεί μια «εξάστηλη», φιλόδοξη διοργάνωση, όπως αυτή της φετινής Art-Athina. Οι πόρτες έκλεισαν την Κυριακή που μας πέρασε, χωρίς ιδιαίτερο θόρυβο. Ωστόσο, τα κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν τόσο την αγοραία δυναμική του «έφηβου» θεσμού, όσο κι εκείνα που αναφέρονται στην υπαρκτική αγωνία τής τέχνης και των έργων της, έμειναν αναπάντητα. Κωδικοποιούμε τις πρώτες παρατηρήσεις: Δεν έχει κατακτηθεί η σχέση των αιθουσών τέχνης με τον καλλιτέχνη. Είναι γεμάτη αμφιβολίες, φόβους και ενδοιασμούς. Αόρατα συμβόλαια, ενοίκιο αίθουσας, υπέρογκα ποσοστά, οδηγούν τον νέο εικαστικό σε εναλλακτικούς χώρους έκφρασης ή στην απομόνωση.
Η οικονομική κρίση θυματοποίησε την τέχνη, σε μια βίαιη απλοποίησή της, με έργα ενίοτε άψυχα περιορισμένα στον ορίζοντα της αγοράς. Οι αίθουσες δεν επέκτειναν τον ορίζοντα, δεν λειτούργησαν εκπαιδευτικά. Δεν διαμόρφωσαν τις προϋποθέσεις για μια πολιτιστική πολιτική που να εκφράζει τις καινούργιες ιδέες.
Απέναντί τους και σε διάλογο για τα δικαιώματα του καλλιτέχνη δεν είναι, δυστυχώς, το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (ΕΕΤΕ), που καταρρέει σε συμπεριφορές, της προέδρου του, τύπου Εβίτα Περόν και στην αμηχανία 3-4 φοβισμένων μελών του Δ.Σ. Από τα σχεδόν 5.500 μέλη μόνο τα 280 προσέρχονται να ψηφίσουν. Θεσμοί εν αταξία και απαξία που αποσπούν το δημόσιο χρήμα και τις συνδρομές των μελών τους για παράτες-εκθέσεις και αλλαγές αναπαυτικότερων πολυθρόνων και φούξια κουρτινών. Καμαρίλα...
Τελειώνοντας, θα έλεγα ότι η Art-Athina θα καταλήξει σε εμποροπανήγυρη, εάν δεν οσμιστούν οι συμμετέχοντες την ανάγκη του νέου και όχι του εφήμερου. Η φουάρ δεν πρέπει να είναι ο καθρέφτης των όσων παρουσιάζουν στις αίθουσες τους. Όλο το χειμώνα καταρρέουμε περιμένοντας την Art-Athina να δούμε τέχνη… και κάποιες αίθουσες με την αγωνία του κέρδους μετακυλίουν τις τακτικές-πρακτικές τους εκεί.
Χ. Ν. Θεοφίλης
Διαβάστηκε 4677 Φορές | Αν σου άρεσε, βάλ'το στο Twitter!
Δημοσιευμένο σε Στήλες
Ετικέτες:
Μοιραστείτε το: | Σύντομο URL άρθρου: http://tinyurl.com/2ckuqv8

http://e-dromos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=1166%3A%CE%BC%CE%B5-%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CF%8C-art-%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BD%CE%B1&Itemid=67




Κρίση…

Δευτέρα, 30 Αύγουστος 2010 11:00
Αξιολόγησε το άρθρο
(104 ψήφοι)
Δεν κατανοώ τις θρηνωδίες στην πτώση των κρατικιστικων απόψεων των καπιταλιστικών, σοσιαλιστικών, κομμουνιστικών οικονομικών συστημάτων. Δεν κατανοώ το να προσπαθούμε τη διατήρηση αυτών των συστημάτων. Αλλά κατανοώ ότι το χθες πάντα επιβάλλεται, απαντώντας με φόβο  στην αδιάκοπη διαδικασία τού γίγνεσθαι  και του μεταβατικού.
ΚΡΙΣΗ. Δεν κατανοώ το να  ακυρωνόμαστε σε «επιπεδοτητες» franchise προτύπων. Επενδύουμε και  συνομιλούμε με το μπάσταρδο είδος, αντιφέγγισμα της διεθνούς  τέχνης. Δεν κατανοώ το να μας οδηγούν σε νόθες αξίες  και  μεγέθη, οι προικοθήρες της τεχνεμπορίας. Κατανοώ την τέχνη που πάλλεται χωρίς να εγκιβωτίζεται σε ιδεολογήματα. Ο λόγος των μορφών, των ιδεών, του ήχου, πάντα βρίσκει τις απαντήσεις και συναντά το «νέο»  μέσα από τις εσωτερικές του αλληλουχίες.
ΚΡΙΣΗ. Στα συρματόσχοινα του Santiago Calatrava, δόξα στην καύση του εφήμερου συμβάντος, κρέμεται η πολιτιστική μας παθογένεια. Εκεί τα ντοπαρίσματα των αθλητών μας, η Siemens, εκεί το κιτς-πάρτι του νέου ρωμαϊκού παραληρήματος, να ίπταται του ολυμπιακού σταδίου ως εκδοχή της τεχνολογίας στην τέχνη …
ΚΡΙΣΗ. Κατανοώ την αγωνία, εάν το «νέο» μάς συμπεριλάβει ή μας επιχωματώσει, μα προσδοκώ  τη συγκρότηση ενός κοινωνικού λόγου, την σχέση της κοινωνίας με τη φύση και τη δημοκρατική αντίληψη της τεχνολογίας και επιστήμης.
Χρήστος Ν. Θεοφίλης
Τελευταία τροποποίηση Δευτέρα, 30 Αύγουστος 2010 14:35
Διαβάστηκε 15223 Φορές | Αν σου άρεσε, βάλ'το στο Twitter!
Δημοσιευμένο σε Πολιτισμός
Ετικέτες:
Μοιραστείτε το: | Σύντομο URL άρθρου: http://tinyurl.com/2d7yq79

http://www.edromos.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=2265%3A%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B7&Itemid=52
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)